Leerzame en sportieve Kerkenpad wandeling over de Voddijk
5 maart 2016. In Museum Het Tramstation in Schipluiden is op dit
moment de tentoonstelling Kerkenpaden in Midden-Delfland te bekijken. Voor
de Midden-Delfland Vereniging dus een goede reden om een van deze paden te
wandelen. De Voddijk is het kerkenpad door de Klaas Engelbrechtspolder en
verbond de kerken van Schipluiden en 't Woudt in een bijna rechte lijn;
tegenwoordig loopt de route wel wat anders. Vanaf het Tramstation ondernamen
veertig mensen de wandeltocht.
Vertrekpunt van de wandeling was
Museum Het Tramstation in Schipluiden,
waar de deelnemers kennis konden maken met de verschillende kerkenpaden in
het Midden-Delflandgebied. De
tentoonstelling Kerkenpaden toont op enkele banners alle oude
kerkenpaden en in vitrines liggen teksten en voorwerpen die met de paden en
de kerkgang te maken hebben. De grote centrale vitrine is ingericht met in
de polders voorkomende zoogdieren en vogels.
Uitleg over de trekvaart door Schipluiden vanaf de Paardenbrug.
Vier kerkenpaden kunnen nog (grotendeels) gewandeld worden: Dijkpolderpad,
Doelpad, Tanthofkade en de Voddijk. De ca. 800 jaar oude Voddijk liep vroeger in een rechte
lijn van Schipluiden naar 't Woudt, ook over enkele boerenerven. Dit pad is
ouder dan bijvoorbeeld de Rijksstraatweg van Schipluiden naar Den Hoorn! De
toegang tot de Voddijk is verplaatst naar het fietspad langs het water de
Zijde om zo de erven te vermijden. Tijdens de wandeling werd regelmatig even
gestopt om naar de uitleg van de gids Jacques Moerman te luisteren, zoals
bij kasteel Keenenburg, de Paardenbrug met het verhaal van de trekvaart en
de werf van het vroegere kasteel Hodenpijl.
De nieuwe toegang tot percelen die leiden naar de Voddijk.
Naast de Voddijk een oplettende lepelaar die ongetwijfeld naar stekelbaarsjes komt zoeken.
In deze tijd verzamelen zwanen zich in de polder; hier een massastart.
Midden in de polder ervaar je vooral de leegte en (betrekkelijke) stilte
ervan en kun je genieten van de verschillende vogelsoorten die, afhankelijk
van het jaargetijde, de polder bevolken. Alleen aan de randen ligt de veelal
agrarische bebouwing en het weiland wordt voornamelijk gebruikt voor melkvee
door zo'n zes melkveehouders. Op slechts enkele plaatsen wordt de Voddijk
nog als dijk beleefd, met aan beide kanten een sloot. Regelmatig moet een
sloot worden overgestoken over houten vlondertjes, die soms erg glad kunnen
zijn.
Aangekomen bij de Voddijk eerst uitleg over het vroegere kasteel Hodenpijl, dat op de hoogte in het landschap stond.
Het Voddijkpad kent een tiental vlondertjes en overstappen.
Het einde van de Voddijk bij de Woudseweg.
De Voddijk eindigt bij de drukke Woudseweg tussen Den Hoorn en De Lier.
Het kerkenpad liep vroeger min of meer rechtdoor over een boerenerf in de
Woudsepolder. Voor deze ene keer had de boer een plank over een sloot naar
het naast liggende perceel gelegd, zodat dit oude pad voor één dag
toegankelijk was. Na een glibberige wandeling over het kleiige maisperceel
kwam het gezelschap met zware schoenen aan bij de kerk van 't Woudt, het
eindpunt. Het slotakkoord van Jacques Moerman was het verhaal over de
geschiedenis van deze kerk. Piet van der Eijk, van de Werkgroep Paden van de
Midden-Delfland Vereniging, sloot de sportieve en leerzame middag af.
Voor één keer mocht het oude kerkenpad door de Woudsepolder worden gelopen.
Het laatste stukje loopt over een kleiig maisperceel tot aan het fietspad.
De afsluiting van een leerzame en sportieve wandeling voor de kerk van 't Woudt.
Lees
meer over de kerkenpaden in Midden-Delfland.
| 
